Sofie Gierts en An Van Aken gaven hoog en droog dynamische commentaar bij Leuven – Antwerp

Enkele meters boven de begane grond stonden voorbije zondag rond het middaguur An Van Aken en Sofie Gierts door de koude wind te beven en commentaar te geven op KHC Leuven – Antwerp. Dat was een match in de vrouwelijke ere-afdeling. Die eindigde op een 1-3 voor de bezoekers, Gierts zag dat haar Antwerp op schema zat voor de play ofss. Zelf is de ex-trainer en speelster van de roodhemden recent begonnen aan een avontuur als trainster van de nationale u18.

Gierts is een monument van het Belgische hockey zowel bij de nationale ploeg als haar club. Bij Antwerp was ze tien jaar speelster en vijf jaar coach.

“Het was mijn eerste ervaring als commentator op zo’n wedstrijd, het leek me altijd leuk om zoiets te doen. Ik vond en vind het ook heel sympathiek van Leuven om me die kans te geven. Het gaf een leuke dynamiek tijdens de wedstrijd en zowel An als ik konden wat extra info geven, die een ander niet kan weten, over onze teams. Dat is toch altijd een leuke extra”, gaf Gierts mee. “In Leuven stond ik op het clubgebouw en had daar een fantastisch uitzicht om mijn indrukken van de match mee te geven, ook voor coaches is dat zicht een welgekomen geschenk. Ook voor de toeschouwers, maar dat is momenteel uiteraard geen optie. Dat andere perspectief van bovenaf is relatief uniek. Hopelijk moet ik dat niet nog eens doen, want dat zou betekenen dat covid 19 nog niet tot het verleden zou behoren.”

Het deed haar deugd haar ploeg te zien winnen.

“Ik kon dit seizoen al enkele keren kijken naar de meisjes, ze doen het goed. Ze staan er steeds als ze er moeten staan en wonnen terecht. In de play offs die eraan komen, hebben ze zeker een kans om ver te kunnen raken. Je weet nooit wat je van hen kan verwachten.”

Sindskort is ze aan de slag als trainer van de nationale u18.

“Ze hadden me dit in het verleden ook al eens gevraagd, maar toen was het niet het goede moment. Dat is nu wel het geval, ik heb de handen vrij om dit met plezier te doen. Ik zit nu met een groep met daarbij vijf speelsters van Antwerp, die ik dus al iets beter ken. Dat maakt op zich voor mij geen al te groot verschil uit. Ik geef ook les aan de FIH, de internationale hockeyfederatie, maar gezien reizen nu niet meer mag is dat van achter de computer te doen. Daar kruipt ook wel wat tijd in.”