In beeld: Sportief Rotselaar kampioen en voor het eerst sinds 1983 opnieuw in de nationale reeksen
In het duel om de titel voor leider Sportief Rotselaar tegen derde Elewijt bleef het lang spannend om de titel. Pas in de slotfase en bij een 2-1-stand kon Andreas Dewaet met een raid langs rechts de ban en de suspens breken en de 3-1 in de verste hoek binnenknallen, de uitbarsting die daarop volgde zal de aanwezigen nog even bijblijven.
Middenvelder en voormalig kapitein Dries Smets (34) werd voor de aftrap gehuldigd door voorzitter Frank Lammens en burgemeester Jelle Wouters. Hij speelt al vanaf zijn prille jeugd bij de geel-blauwen.
“Het was ongelooflijk om op zo’n scharniermoment voor de club afscheid te nemen van de eerste ploeg. Ik nam plaats op de bank als T3 en het was toch een gegeven met veel stress. Mooier kon het seizoen niet eindigen voor ons”, reageerde Capi Smets nog een laatste keer als speler.
Sander Pauwels opende de score op minuut 12 op strafschop, een panenka zowaar.
“Er stond druk op de ketel, maar ik hield er het kopje bij. Elewijt kwam niet slecht voor de dag, na de rust zakten ze in en werd het enorm spannend. Dat die 3-1 nog viel maakte het enorm fijn voor de supporters”, aldus Pauwels die ook volgend jaar aan de Torenstraat speelt. “Ik was erbij toen Rotselaar in de jaren 70 in tweede klasse speelde. Dat ik dat hier nog allemaal mag meemaken, het was spannend, maar we verdienen deze terechte titel. Op voorhand was ik niet zenuwachtig maar die sfeer was enorm”, aldus die hardfan Jan (70).
“Dat ik mijn kleinzonen Gil en Jef Boogaerts kampioen zie spelen, doet me we iets. Het was enorm, zeker toen die 3-1 viel, ontplofte het”, aldus opa Wim (84), hij vertrekt komende week met zijn mobilhome nog naar Zuid-Frankrijk.
Voorzitter Frank Lammens hield het niet droog, trainer Stefan Van Der Bauwhede was enorm blij.
“Wat een emotie, wat een match, wat een groep en hoe zalig samenwerken met hen was het. In een titelmatch verwacht je moeilijk voetbal, maar toch was onze eerste helft goed. Na de 1-0 zakte de stress snel. We speelden heel volwassen. We kenden een dipje met een 0 op 9, dat was een belangrijk moment. Mijn vriendengroep reageerde daarop zeer volwassen. Daarna volgde een 19 op 21. Het besef dat een titel mogelijk was volgde, we zijn ervoor blijven strijden en pakken deze nu, ongelooflijk”, aldus Van Der Bauwhede. “Vijftien jaar geleden zaten we met het bestuur aan de toog en opperden een gek idee. Wat als we nu de club weer volledig gingen opbouwen? Want de club was een beetje een dood vogeltje toen. We gingen de jeugd uitbouwen zodat ze interprovinciaal konden spelen en wilden bovenaan eerste provinciale een gevestigde waarde worden zoals Bierbeek het lang was. Exact tien jaar geleden speelden we kampioen in vierde provinciale G. In vergelijking met toen was deze kampioenenmatch veel beter. In het begin durfden we de titeldroom zelfs niet uitspreken. We wilden 40 punten pakken en nu zijn we kampioen met 58 punten. Nu spelen we ietwat onverwacht kampioen, voor het tweede jaar op rij, back-to-back, dat is uitzonderlijk. Toen de 3-1 viel, was het te gek voor woorden, dat overdonderde me. Dat was ongelooflijk, op naar derde amateur”, reageerde een emotionele voorzitter Frank Lammens.
