Vlad Van Mechelen kijkt niet op een inspanning meer of minder in de Guido Reybrouck Classic

Tweedejaarsjunior Vlad Van Mechelen (17) heeft er een aangenaam seizoensbegin opzitten, zeker in de wetenschap dat het echte grote werk voor de renner van het eigen Cannibal Cycling Team nog moet beginnen. De ondertussen ferme kerel uit Leefdaal eindigde in de meerdaagse Manavgat Side Junior in Turkije als tweede in de eindranking en pakte en passant ook nog etappewinst mee. Na vele inspanningen in de Guido Reybrouck Classic in Damme.

Tijdens voorbije winter bracht Vlad vele uren op de fiets door.

“Ik heb veel getraind, zoals gebruikelijk is voor tijdens een winter op hoeveelheid kilometers en uiteraard in iets mindere mate op intensiteit. Ik maak op ieder onderdeel nog jaarlijks vorderingen, als dat niet het geval is, dan leef je er niet ten volle voor. Ook de positie op de fiets wordt maandelijks ietwat bijgesteld. Ik zat twee weken op stage met ploegmaat Frank Ragilo, die in Damme derde werd. Daarna volgden twintig dagen Calpe, ik deed toen ook vijf dagen met Groupama-FDJ mee. Dit met het oog op een latere profcarrière, ze helpen me op logistiek en dus ook materiaal vlak en geven me tips. Ze houden ook contact met me. Je moet het niet als iets enorm groots bekijken, we zien wel waar we komen”, houdt de tiener de druk voorlopig af.

Op 25 kilometer van de meet hadden negen renners een kloof van iets meer dan een halve minuut. Van Mechelen gaat alleen in de achtervolging en rijdt twintig kilometer solo om tot op vijf seconden van de leiders te komen. Daarop sloot nog een trio aan bij Vlad en kwam de samensmelting er op drie kilometer van de streep. In een spannende spurt op de kasseien klopt de Cannibaltiener de verzamelde rest.

“Had ik in Damme niet gewonnen, dan had het aangevoeld alsof ik niet “op schema” zat, nu is dat nog wel degelijk het geval. In Kuurne en Nokere kon ik minder mijn dingen doen, daar zat ik op tactisch vlak in de val. Daardoor kon ik niet meedingen om winst. Ik ben al blij met die competitiebegin, want de écht belangrijke koersen komen er nog aan. Te beginnen over één maand in de vorm van de Vredeskoers. Mijn volgende wedstrijd is Gent-Wevelgem in de kleuren van de nationale ploeg. De waaiers en de wind zullen daar wel hun werk doen. Ik verwacht dat de laatste beklimming van de Kemmelberg doorslaggevend zal worden. Ik kijk er naar uit!”