logo Casalina

Veldritvader Wim Vanderlinden brengt een pleidooi voor de jeugd

Veldritvader Wim Vanderlinden brengt een pleidooi voor de jeugd
Lukas Vanderlinden (op het hoogste trapje) durft wel al eens verschillende veldritten te winnen. Hier op de Nossegemse Pattatencross in 2019

Het zit veldritvader Wim Vanderlinden uit Neerijse hoog. Door de strengere maatregelen uitgevaardigd door de Vlaamse regering tegen het coronavirus, kan zijn zoon junior Lukas zijn geliefde sport en hobby verdwijnen. Zo ziet hij verschillende doelen, zoals de Koppenbergcross van dit weekend, in het ijle evaporeren. Vader Wim wil met zijn open brief een pleidooi voor de jeugd brengen om hen in deze donkere tijden enig perspectief te geven in plaats van hen alles af te nemen.

Het volgende moet de doorgaans enthousiaste en optimistische wielervader van het hart:

“Aan iedereen die zijn steentje heeft bijgedragen aan het verse pakketje maatregelen dat we gisterenvanavond door de strot geramd kregen. Dit moet me even van het hart. Ik ben vader van een zoon die op behoorlijk niveau aan veldrijden doet. Hij leeft voor zijn sport. Het is zijn passie. Het is zijn leven. Tussen de trainingen en wedstrijden door gaat hij natuurlijk ook naar school. Het is niet de beste student en heeft het best moeilijk met ‘naar school gaan’. Maar hij heeft zijn sport en school lukt dankzij zijn sport ook wel. Vandaag moet ik hem dus uitleggen dat met de bus naar school gaan wel nog kan en moet, maar om de contacten te beperken naar de cross gaan niet meer mag. Dat valt niet eens uit te leggen. Dat is niet consequent, niet logisch, irrationeel,… Zoals mijn zoon zijn er allicht vele tieners; een beetje schoolmoe, beetje leerproblemen, … . Ze halen hun energie om door de week toch hun schoolplicht te vervullen uit hun sport, de jeugdbeweging, gelijk welke hobby of passie, al was het zelfs rondlummelen op een plein of een weekend all the way uitgaan met de vriendenbende. Dat pakken we hen af. Zonder pardon”, opent Vanderlinden senior. “Die jongeren waarvoor we de scholen kost wat kost zo lang mogelijk dienen open te houden, zijn ook diegenen die we nu definitief kwijt dreigen te raken. De eerlijkheid jegens alle dames op de vrijgezellenmarkt verplicht me te zeggen dat ik ook twee dochters heb. Zij gaan graag naar school en ze doen het daar echt wel goed, maar zij hebben eigenlijk dezelfde noden. Zij laden hun batterijen op bij de scouts. ‘Laadden’ eigenlijk vanaf gisterenavond. Hoe ver staan zij van de dag waarop ze alsnog zullen zeggen ‘Fuck het allemaal, ik laat het lopen’ …. ? Voor ons volwassenen valt het allemaal best mee. Ik heb erg te doen met de mensen die hun boterham niet meer kunnen verdienen door deze of gene maatregel. Peroonlijk kan ik best wel een tijdje zonder horeca. Ik kan genieten van een zelf uitgeschonken Duvelke op het terras. Ik kan wel een tijdje zonder concerten, ik leg thuis nog eens een goeie plaat op of ram zelf de gitaar even aan flarden. Ik zal het fietsen in groep waarschijnlijk wel missen, maar ik kan ook op m’n eentje erop uit om even uit te waaien en wat calorietjes te verbranden. Op schreeuwafstand even een babbelke met mijn grootmoeder heeft ook zijn deugddoende charme. De jeugd … die zijn goed “gechareld”. We nemen ze alles af; hun pleziertjes, hun dromen, hun doelen, hun jeugd, hun leven. We gaan ze zelfs misschien wat langer gevangenisherfstvakantie door de strot rammen, en allicht een dubbele gevangeniskrokusvakantie, om later, als het zonnetje weer schijnt en er hopelijk weer wat peis en vree heerst in de viruswereld, hun grote vakantie op vrije voeten wat in te korten. De economie moet gespaard blijven, jazeker, maar ooit is deze generatie tieners de hoop op een draaiende economie, als garantie voor onze welvaart. Verkloot het niet voor hen vandaag, want dan verkloot je het voor alleman binnen enkele jaren. Of we dat stekelbolleke kapot krijgen met dit nieuwe pakket maatregelen is nog maar zeer de vraag, dat er veel collateraal kapot gaat met deze aanpak lijkt me veel waarschijnlijker. Zeker, vast en zeker! Geef onze kinderen terug wat ze nodig hebben. Nu. Niet morgen.”

Vanderlinden (met vader Wim achteraan) ziet ook zijn trainingen verdwijnen
Vanderlinden (met vader Wim achteraan) ziet ook zijn trainingsritten met trainer Simon Van Roy verdwijnen

Vanderlinden ziet buiten de Koppenbergcross, de wedstrijden in Niel en Leuven, een halve thuiscross, in het water vallen door de nieuwe maatregelen. De renner van het Cannibal Cycling Team kon dit seizoen zijn zevende opéénvolgende provinciale titel in het veld pakken, hij mag zijn kampioenentrui een jaartje behouden zonder te rijden. Lukas had dit ongetwijfeld willen realiseren op een sportieve manier…

Na het verschijnen van dit bericht volgde een reactie van het kabinet van de Vlaamse minister van sport, Ben Weyts:

Geachte,

Vlaams minister van Sport Ben Weyts heeft uw bericht goed ontvangen. Hij bedankt u hiervoor en heeft me gevraagd u een antwoord te bezorgen. Het zijn harde tijden voor de sportwereld. Dat beseffen we absoluut. Met de maatregelen die we gisteren genomen hebben, nemen we onze maatschappelijke verantwoordelijkheid op om het coronavirus in te dijken. Samen met u hopen we dat we door deze drastische maatregelen een knik in de curve kunnen veroorzaken en zo snel mogelijk terug meer sportactiviteiten toe te laten. Op een einddatum kunnen we ons jammer genoeg niet vastpinnen, maar een engagement dat we wel willen aangaan is om vanaf er mogelijkheden zijn, opnieuw zoveel mogelijk sportactiviteiten op een veilige manier te kunnen laten plaatsvinden.

Meer informatie over de specifieke gedragscodes en protocollen binnen sport vindt u terug op https://www.sport.vlaanderen/corona-en-sportbeoefening-in-vlaanderen/.

Alvast veel moed in deze bijzondere tijden, #blijfsporten en hou u en uw naasten gezond & veilig!

Met vriendelijke groeten,

Kabinet Vlaams viceminister-president bevoegd voor Onderwijs,

Sport, Dierenwelzijn en Vlaamse Rand

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *