Lennie Verhaegen herleeft na rotperiode
Zijn eerste koersjaar bij de beloften had Lennie Verhaegen (18) uit Tremelo zich rijkelijk anders voorgesteld. Na de ploegvoorstelling bij zijn Stageco Cycling Team reed hij in Betekom de koers uit en sloeg de coronacrisis in zoals een bom. Hij liep zelf het virus op en het herstel daarvan was niet van de minsten, hij wou zelfs even stoppen. De wielrenner putte gelukkig nieuwe moed uit de steun van zijn familie en vriendin en wil nog enkele koersen alles geven. Hij wilde zich gisteren nog laten zien in zijn thuiswedstrijd, maar die werd afgelast.
Omdat de Tremelose kermis door de Covid 19-dreiging niet kon plaats vinden, waren zowel de gemeente Tremelo als de handelaars geen voorstander meer van het gegeven om de aankomstzone op dezelfde locatie te houden. Die lag pal in het centrum op de Schrieksebaan, waardoor de organisatie een aanpassing van het parcours moest verrichten. Het organiserende YCT Demer en Dijle was van mening dat ze op zo’n korte termijn geen extra risico’s op koerstechnisch of financieel vlak konden nemen.
“Heel jammer dat die koers niet kan plaats vinden, het is tenslotte mijn thuiskoers. Een race die amper op een kilometer van je deur start, dat gebeurt niet vaak”, opent Verhaegen die er wel zin in had. Enkele maanden geleden lagen zijn kaarten volledig anders.
“Ik heb rond eind april het coronavirus opgelopen. Het heeft lang geduurd eer ik daar echt van hersteld was, nu voel ik me al veel beter maar nog niet top. Soms als het echt warm weer is, heb ik nog last van mijn longen. Het is sporten met ups en downs, ik verwacht niets anders voor de rest van dit seizoen. Ik zit in mijn hoofd al over volgend jaar te denken. We zien wel wat er de komende maanden nog op me afkomt”, wist de eerstejaarsbelofte. “Er is een periode geweest waarin ik mentaal aan de grond zat en dat ik wel degelijk dacht aan stoppen. Het was mentaal echt lastig, vlak na mijn herstel ging ik een uurtje fietsen en moest ik na dat uurtje drie à vier uur slapen omdat ik stikkapot zat. Met mondjes maat is het allemaal beginnen beteren en kon ik terug naar de “normale” trainingsweken gaan. “Ik kreeg veel steun van familie en vrienden en quasi heel mijn omgeving. Mijn vriendin en mijn moeder hebben ook het coronavirus opgelopen. Zij weten wat ik heb moeten doorstaan in het begin. Ook vanuit de ploeg kwam er veel begrip en steun van zowel de ploegleiding als de omkadering en de andere renners. Bij de eerste ploegtrainingen ging het trouwens heel moeizaam en moeilijk, maar die trainingen hebben me wel sterker gemaakt.”
Er blijven nog vijf koersen over in de agenda van Verhaegen. Zijn volgende opdracht is in het Oost-Vlaamse Bachte-Maria-Leerne (27/09). Tijdens de winter zal hij zich vooral bezig houden met de mountainbike en wat tourtochten ’s weekends.
