“Elke wedstrijd die er is, moet je met beide handen grijpen”

Wilselse veldritbelofte Len Dejonghe heeft een grotendeels prima voorbereiding op de winter achter de rug. Enkel de Ronde van Vlaams-Brabant voldeed niet aan zijn verwachtingen. Hij hoopt zo snel mogelijk de modder in te kunnen duiken, maar beseft dat Covid 19 daarin wel eens het laatste woord zou kunnen hebben.

“Mijn voorbereiding naar het veldritseizoen toe was in orde. Ik heb sinds januari een nieuwe trainer en die samenwerking verloopt goed. Vooral op interval ben ik sterker geworden in vergelijking met vorig jaar op dit moment. Ik voelde in de wegwedstrijden dat ik wel anders had getraind dan tijdens de jaren voordien. We hadden wel gehoopt op een goede ronde van Brabant maar dat is serieus tegengevallen. Jammer, want de weken daarvoor liep het op rolletjes en de wedstrijden nadien trouwens ook. Dus ik vermoed wel dat het vooral door de warmte kwam dat het er niet uit kwam”, wist de bijna twintiger van het Group Hens – Maes Containers CT. “Ik reed het voorbije weekend mijn laatste oefenkoers op het circuit van Zolder om wat snelheid op te doen. Dat lukte wonderwel, het werd effectief een snelle wedstrijd, zoals steeds daar. Deze race werd afgehaspeld aan een gemiddelde boven 48 km/uur. Ik trok zelf een paar keer ten aanval en glipte ook al eens mee in andere (tegen)aanvallen, uiteindelijk kwam de langverwachte massasprint er toch aan. Het belangrijkste dat ik eraan overhield was een goed gevoel, niet onbelangrijk gezien ik daags voordien de 3 Nations Cup in Beringen betwistte. Een zware mountainbikerace waar enkele wereldtoppers aan de start stonden”, blikt hij terug. Dejonghe werd twintigste op 174 vertrekkers.

Len zal zich komend weekend beperken tot trainen. Hij zal zijn veldritseizoen aanvangen in ofwel Herentals over een week ofwel in Vorselaar. Het zal niet makkelijk worden om in Vorselaar te crossen, gezien dit als het provinciale kampioenschap van Antwerpen geldt en zij dus voorrang krijgen om te starten.

“Ik wil vooral heel het seizoen heel constant proberen zijn. Gezien deze coronadreiging is het moeilijk om al te ver op voorhand te plannen. Ik ben al blij dat er crossen plaats vinden, elke wedstrijd die er is moet je met beide handen grijpen. We hopen ook naar het buitenland te kunnen om er UCI-punten te scoren, maar we zijn nog aan het bekijken waarheen we kunnen gaan. Gelukkig heb ik het plezier van mijn team om deze onzekerheid te counteren. De sfeer in de groep is geweldig. Serieus wanneer het moet, maar er wordt al wel eens gelachen.”