HO Bierbeek en Toekomst Bunsbeek blij met de gemeentelijke steun. Te weinig sportieve communicatie van bovenuit.
De voetbalclubs in provinciale reeksen zien momenteel letterlijk en figuurlijk zwarte sneeuw. Hun jeugd kent geen opties voor een onbepaalde tijd en op financieel vlak moeten er knopen worden doorgehakt. Al eerder werd duidelijk dat de meeste clubs niet enorm zaten wachten op een herstart van de competitie. Nu krijgen we via de voorzitters van eersteprovincialer HO Bierbeek en vierdeprovincialer Toekomst Bunsbeek een dieper inzicht op wat er leeft en vooral wat niet…
Bierbeekvoorzitter Marc Meeus ziet in deze zwar(t)e periode het ideale moment om na te denken over uitgaves. Dat hij hierbij niet over een nacht ijs gaat klinkt logisch gezien hij 32 teams in competitie heeft.
“Puur op sportief vlak is het voor ons niet oninteressant om deze competitie verder te zetten gezien we tweede staan en we al jaren de stap naar het amateurvoetbal proberen zetten. Langs de andere kant moeten we de economische realiteit bekijken, we kunnen niet spelen zonder dat de kantines opnieuw openen. Over enkele maanden een andere competitie, zoals een beker of onderlinge toernooien inrichten, kan volgens mij wel want anders hebben de spelers negen maanden stil gelegen vooraleer ze volgend jaar opnieuw van start gaan. We zien wel. De voorwaarde zou dan wel zijn dat de kantines tegen dan open zijn en dat we de spelers niet moeten betalen. Voor de jeugd is het dan nog veel erger, er is niets meer voor hen. Ze mogen enkel naar school gaan, studeren en thuis zitten. Terwijl er wel nog aan shopping mag worden gedaan en het openbaar vervoer soms nogal enorm druk is. Logisch lijken de maatregelen niet. De jeugdspelers krijgen amper alternatief en er is voorlopig geen zicht op verbetering. Het enige alternatief dat er bestaat, is dat ze trainen per drie en dat met een trainer erbij. Dat zou voor ons betekenen dat we per leeftijdsgroep zes trainers moeten betalen, dat is financieel niet haalbaar met onze gediplomeerde trainers”, aldus de voorzitter.
Op financieel vlak hebben de groen-witten al twee keer een take away georganiseerd, maar dat weegt niet op tegenover normale inkomsten.
“Het is iets, maar het valt niet te vergelijken met de inkomsten die de normale eetdagen of ons jaarlijks eindejaarsfeest genereren. Je moet uiteraard iets doen om iets te verdienen, maar veel zoden aan de dijk brengt het niet. Ik vrees er trouwens voor dat in de nasleep van deze crisis er sponsors kunnen sneuvelen. Naar de spelers toe is dit het ideale moment om na te denken over hun premies, want wat we als gangbaar beschouwen kan wel als hoog overkomen voor een premie voor wat uiteindelijk een hobby is. Vanuit de voetbalbond zou er een soort plafond moeten worden opgelegd op dat vlak voor iedere reeks”, is Meeus van mening. “Op een ander financieel vlak mogen we van de gemeente uit niet klagen over steun in de vorm van het noodfonds, daar ben ik blij om.”
Bij het Toekomst Bunsbeek van voorzitter Guy Laermans liggen de kaarten anders. Ze hebben een eerste ploeg en twee reserventeams en zijn al even met de jeugd gestopt en het budget van een vierdeprovincialer is beperkter dan die van een eersteprovincialer. Toch blijven ook bij hen de vaste kosten lopen, gelukkig is de traditieclub die binnenkort 65 jaar bestaat financieel gezond.
“We zijn een beetje een vereniging zoals er vroeger velen bestonden, de tijd is wat blijven stil staan op vlak van accommodatie, maar de sfeer is opperbest. Ik hoop dat de betere tijden er snel terug aankomen gezien ons 65-jarige bestaan”, opent Laermans. “Ik ben voorstander van het hervatten van de competitie op voorwaarde dat de kantines kunnen heropenen. We hebben momenteel geen inkomsten, maar de onkosten blijven wel oplopen. Wat ook met onze bijdrage van dit seizoen aan de voetbalbond, krijgen we die terug nadat we amper vijf matchen speelden? We weten niet hoe lang deze situatie nog zal duren, je kan op den duur amper nog volgen en ik kan er lastig om worden.”
Sinds de corona-uitbraak konden de zwart-roden één activiteit organiseren, vorig jaar in maart.
“Dat was in het begin van de eerste coronagolf, toen organiseerden we uiteraard een take away en dat was een succesvol kippenfestijn. Onze restaurantdagen die meestal in januari plaats vinden, dat zit er de komende maanden ook niet aan te komen. We zullen zeker nog een take away organiseren mogelijk met pasta, maar dat moeten we nog bekijken”, beaamt de voorzitter die ook secretaris van zijn vereniging is en er vroeger ook zelf in de eerste ploeg speelde met zijn broer Luc. “Gelukkig krijgen we ook een mooie steun van de gemeente. Hierdoor kunnen we investeren om onze accommodaties te moderniseren. Ik vrees dat vanaf nu en in de nasleep van deze crisis vele clubs moeten samen gaan omdat het financieel onhaalbaar aan het worden is om zo verder te gaan. Ik zie in een bepaald scenario zelfs vierde provinciale verdwijnen omdat er bijlange niet genoeg clubs zijn om een reeks leefbaar te houden. We zitten met veertien teams in vierde provinciale A en speelden tot nu toe amper drie wedstrijden en dat waren geen van allen thuismatchen. Jammer genoeg is er vanuit Voetbal Vlaanderen amper communicatie naar de clubs toe, dat is al even het geval. Ook naar de scheidsrechters is dat eveneens het geval”, wist Laermans die ook als scheidsrechter actief is en als motard van Cycling Vlaanderen in wielerkoersen. “Gelukkig zijn onze gesprekken naar de spelers toe voor volgend jaar grotendeels afgerond. Voor de jeugd is deze periode rampzalig, wij hebben geen jeugdteams meer, dus dan hangen we ook veel minder af van een toernooi. Ik ben blij dat we kunnen steunen op gezonde financiën”, besluit Laermans.