Veldrijdster Lise Van Wunsel begon opnieuw na een UCI-punt in Tsjechië
Op oudejaarsavond vierde veldrijdster Lise Van Wunsel uit Wechelderzande haar twintigste verjaardag. Ze kan terugblikken op een decennium wielerplezier. 2020 verliep uiteraard wel niet zoals ze verwachtte door Covid-19. Dit seizoen ging de laatste met de focus op de B-crossen zijn en wou ze nog eens mountainbiken, haar plannen werden grotendeels gedwarsboomd. Gelukkig kan ze sindskort opnieuw laten zien wat ze waard is, dat deed ze onlangs met een zestiende plaats in Gullegem.
Lise begon samen met mijn oudere zus Lara te fietsen rond haar tiende, dat kwam omdat hun papa recreatief begon te fietsen. Tot dan speelden ze met twee volleybal. Lara vatte haar wielerbestaan aan bij het Glabbeek CT, waar de focus meer lag op de weg. Lise zette koers naar het Vanomobil MTB Team, waar ze de blik wendde naar de mountainbike.
“Ik deed het in eerste instantie voor het plezier, het was niet enorm competitiegericht. Toen ik begon te rijden in het veld was het wel menens, daar begon ik als laatstejaarsnieuwelinge. Ik werd ondanks mijn weinige ervaring zevende op het Belgisch kampioenschap voor de jeugd, daar was ik blij mee. In de jaren nadien reed ik B-crossen, dat was wel leuk die strijd tegen de leeftijdsgenotes van mijn niveau. Het was de bedoeling dat tot dit jaar te doen, maar corona besliste er anders over”, wist de Kempense. “Bij de grote crossen word je dan wel als juniore tussen de elite gesmeten, motiverend is dat niet en je in de kijker rijden kan zo ook niet. In de vrouwelijke cross hebben ze de voorbije jaren al veel stappen vooruit gezet. Dat er nog geen aparte klassen bestaan voor de vrouwelijke jeugd, dat is allesbehalve leuk en volgens mij help je de jeugd zo niet vooruit. Je start steeds achteraan en je wordt dan niet bekeken als volwaardige deelnemer, dat kan anders.”
Dit seizoen wou de prille twintiger van Bike Advice Cycling Team nog mountainbiken, maar wedstrijden waren er amper of niet.
“Ik wou nog eens mijn eerste liefde, het mountainbiken, opzoeken, maar het mocht niet zijn. Er was geen enkele wedstrijd waaraan ik kon deelnemen. Ik was van plan om enkele marathons te betwisten. Ik heb dan mijn toevlucht gezocht in enkele wegraces, maar daar lag de snelheid me te hoog. Op de fiets moet ik het hebben van mijn techniek, maar het was wel een prima training om snelheid op te doen”, wist de studente Sport en Bewegen aan hogeschool Thomas More in Turnhout.
Het veldritseizoen van Van Wunsel werd in twee gedeeld, ze reed tot midden november en begon dan opnieuw enkele weken geleden. Dit nadat ze een UCI-punt haalde in het Tsjechische Kolin.
“Dit seizoen in het veld was niet optimaal voor mijn evolutie. Ik moest er even tussenuit terwijl de rest kon blijven verder rijden. Ik moest stoppen, maar kon dan onverwacht weer opnieuw beginnen. Die cross in Tsjechië ging dan toch door, ik startte er en haalde een UCI-punt, dat was genoeg om hier in België opnieuw in veldritten te kunnen deel nemen. Ik mis die B-crossen wel, daarvoor kon ik me goed motiveren. Die A-crossen dienen als een opbouw naar later toe. Ik kan nog grote stappen maken, daar ik in het verleden nooit professioneel ben begeleid. Ik ben benieuwd waar mijn sportieve pad me zal leiden en tot wat ik in staat zal zijn bij de elite.”
In de Hexiacross in Gullegem overschreed ze als zestiende de lijn.
“Ondanks het gegeven dat ik er niet zoveel van had verwacht, had ik toch een goed gevoel.”
Haar volgende doel is de nationale titelstrijd van volgend weekend in Meulebeke.
