Paul Herygers en Sophie van Bael berusten na een stille cyclocrosswinter
Nog een dubbele weekend in de aanslag en de veldritwinter behoort tot het verleden. Dan moet voormalig nationaal en wereldkampioen Paul Herygers uit Geel voor een half jaar de commentatorspost verlaten van Sporza. Hij heeft voorbije winter ongeveer dertig veldritten op de teller staan, maar door de coronacrisis moest hij het stellen zonder zijn vriendin Sophie. Binnenkort kan hij weer genieten van vrije weekends met zijn vriendin, althans dat zou je denken. Hij springt al snel de motor op voor de klassiekers.
Ze leerden elkaar kennen op hun werk, in Herentals bij Sport Vlaanderen. Herygers was er magazijnier en verzorgde de leveringen. Sophie was en is kokkin en coördinator van de keuken.
“Het was zeker geen liefde op het eerste gezicht. De collega’s zeiden op een dag dat er “ne ferme” voormalige coureur bij ons ging komen werken. Toen hij er voor de eerste keer was en ik hem daar zag zitten, vroeg ik me af:”Amai, is dat diene ferme?””, opent Van Bael. “Bij mij was het ook geen liefde op het eerste gezicht hoor”, verdedigt Herygers zich dapper en plagend. “Op een dag belde hij me uit het niets op om te zeggen dat de pudding die ik had gemaakt heel lekker was. Zo was het spreekwoordelijke ijs gebroken en raakten we uitgebreider aan de praat. We hebben jaren met elkaar gesproken en sinds 2016 vormen we dan een koppel.”
De voorbije veldritwinter verschilde enorm met de jaren voordien door corona.
“We horen nu werkelijk alles, de start, de piepende remmen en het geschakel en soms zelfs het luide gevloek. Een hemelsbreed verschil tegenover de jaren voordien. In gezellige crossen zoals Lille en Loenhout dronken we na de wedstrijd pintjes met het publiek, dat kan nu allemaal niet meer”, mijmert de crosser die in het collectieve geheugen verbonden zal blijven aan zijn Saxonmerkentrui. “Ik ging normaal altijd een bezoekje aan de VIP-tent plegen en at er dan een hapje. Nu ben ik een televisiegriet geworden, ik heb deze winter geen enkele veldrit live gezien. Op één of andere manier heb ik het niet gemist”, wist van Bael. “Normaal gezien komt ze mee en voert ze dan een showke op voor de commentatorencabine en zie ik ze niet, het is altijd Michel Wuyts die ze opmerkt. Daarna verdwijnt ze in de massa”, merkt Herygers, die afkomstig is uit Westmalle, op.
In het centrum van Geel in de Kortestraat baten ze sindskort Stadshuisje Vélo 94, verwijzend naar zijn wereldtitel veldrijden in Koksijde in 1994, uit. Een bed en breakfast in een volledig authentieke geklasseerde stadswoning met daarbij inbegrepen één slaapkamer voor twee personen met parkeerplaats.
“We gingen er aanvankelijk een fiets inzetten en vele truien van Paul en ook wat andere memorabilia. Maar we zijn daarop teruggekomen. Immers tachtig procent van onze gasten hebben geen link met de cross of de koers. Ze hebben volgens ons niet zoveel boodschap aan al die koersitems. Ze hebben liever dat ik Paul ga halen en dat hij een mand hout voor de kachel komt brengen, dat heeft meer cachet. Dit was een vijfjarenplan van ons. Door deze coronacrisis en de koersen die wegvielen, kregen we opeens meer vrije tijden voor handen. We doen dit met het grootste plezier”, wist het Kempense koppel waar de liefde van afstraalt.
Herygers zal in de lente meerijden op de motor van de VRT met een cameraman achterop. Tijdens de zomer zal hij de Tour de France en de Olympische Spelen in Tokio combineren. Sophie zal het voorlopig vanaf afstand volgen en hoopt dat ze snel, net zoals de voorbije jaren, hun vintage bike retrobeurs kunnen organiseren. Ze zijn namelijk zelf ook verwoede verzamelaars, voorbije oktober vond deze beurs voor het eerst in Geel plaats. De vijf jaren voordien in Herentals.
