Nederlandse Lotte Kleijnen verdedigt met pit doel van Victory Edegem
Doelvrouw Lotte Kleijnen (26) kreeg relatief weinig werk op te knappen in de beginfase van de uitwedstrijd van haar Victory Edegem op bezoek bij KHC Leuven. Daarna moest ze enkele keren attent uitkomen en enkele strafcorners wegwerken. Na de 1-2-uitzege vatten de zwartgetinte vrouwen post op de derde plaats in de tussenstand, een uitduel op Racing in Ukkel vormt hun volgende opdracht.
De Nederlandse begon op haar vijfde te spelen bij H.T.C. Son in het Noord-Brabantse Son en Breugel.
“Dat was een kleine club in het dorp waar ik woonde. Ik heb daar tot mijn vijftiende gespeeld. Rond mijn dertiende ben ik vast gaan keepen. Op mijn vijftiende ben ik naar Oranje-Zwart gegaan, dat heet nu Oranje-Rood”. Daar speelde ze drie jaar bij de jeugd. Met de MA1 (U19) werd ze er twee keer Nederlands kampioen geworden. “De stap naar de dames bleek wat groot voor mij, dus ben ik naar Venlo gegaan om een jaar ervaring op te doen. Na één seizoen ben ik naar Tilburg gegaan.”
Bij HC Tilburg verbleef Kleijnen zeven seizoenen vooraleer deze jaargang bij Victory uitkwam.
“Ik wist niet zo goed wat ik kon verwachten van de Belgische competitie. Ik had in Nederland wel wat wedstrijden tegen Belgische ploegen gespeeld, maar oefenwedstrijden zijn altijd anders. Ik vind het persoonlijk heel uitdagend om tegen nieuwe tegenstanders te spelen. In Nederland speelde ik al zo veel jaren tegen dezelfde ploegen, dan ken je ze ondertussen wel. Nu is dat totaal niet het geval. Dit dwingt me om superscherp te zijn en voel ik ook echt weer die wedstrijdspanning, die ik eerder minder had en echt miste. Het dwingt me om mezelf verder te ontwikkelen en enorm alert te spelen.”
Op Leuvense ondergrond kwam ze goed voor de dag.
“Over het algemeen krijg ik niet veel ballen tijdens de wedstrijd. Wij verdedigen heel sterk. Het is ook niet voor niets dat we alleen nog uit strafcorners doelpunten tegen hebben gekregen. Het is voor mij dus de kunst om scherp te zijn op de momenten dat ik er moet staan. Ik houd mezelf in focus door mezelf te betrekken in het spel door te coachen. Op het moment dat ik beslis om uit mijn doel te komen voor een actie dan ga ik vol voor die bal. Toen Leuven terug kwam op 1-2 speelden we hoegenaamd niet slecht. Ik maakte me dus geen grote zorgen omtrent het verdere wedstrijdverloop. Je weet dat het dan wel spannend wordt, want Leuven kreeg toen echt energie en het gevoel dat er wat te halen viel. We hebben veel kansen gehad op de 3-1. We kregen veel strafcorners en ook nog veldkansen. Dat zijn momenten waarop we de wedstrijd moeten afmaken. Nu maakte we het nog onnodig spannend”, vertelt ze.
“In de tweede helft werd Leuven ook gevaarlijker en zeker op de counter, dat wisten we vooraf. We moesten ons echt focussen op de controle achterin. Ik ben blij dat we de wedstrijd op ervaring uit hebben kunnen spelen uiteindelijk. Ik denk dat we moeten leren om sneller een wedstrijd te beslissen en tot het einde ons eigen spel moeten blijven spelen”, blikt de twintiger terug die werkt bij , PharmaPartners een bedrijf dat software ontwikkelt voor apotheken en huisartspraktijken. “Mijn werk en de hockeysport hebben veel gemeen. Werken in teamverband, communicatie en het stellen van doelen bijvoorbeeld. Interessant om over na te denken. Ik probeer mijn sport wel vaak naar het werk te vertalen.”
Victory trekt komende donderdagvond naar Racing.
“Wij bekijken iedere wedstrijd als een finale en zo benaderen we die ook. Ik ken alle tegenstanders nog niet zo goed, dus ik vind het moeilijk om in te schatten waar we precies gaan eindigen. We bereiden onszelf goed voor door veel beelden te bekijken en het daarover te hebben met elkaar. We krijgen de punten niet cadeau, dus we moeten er iedere wedstrijd weer vol tegenaan.”