logo Casalina

Judoka Jorre Verstraeten ligt wakker van Japan

Judoka Jorre Verstraeten ligt wakker van Japan
Jorre wint met een klem. Foto: European Judo Union

Voor Bertemse judoka Jorre Verstraeten (22) waren het geen makkelijke maanden. Zijn grote doel, de Olympische Spelen in Tokio, werden een jaar uitgesteld. Daarenboven mocht hij door de coronamaatregelen een kleine vier maanden geen fysiek contact hebben met zijn trainingspartners, trainen met een pop hielp maar was uiteraard niet voldoende. De jongeman van Inter Gembloux Waver mikt op korte termijn op het Europese kampioenschap in Praag (08-10/11).

Jorre begon op zesjarige leeftijd met de judosport en groeide gestaag tot waar hij nu staat.

“Dit seizoen stond natuurlijk helemaal in het teken van de Olympische Spelen. De laatste wedstrijden in de kwalificatieperiode kwamen eraan en die waren nog belangrijk. Ik stond en sta nog steeds heel goed geplaatst op de Olympische ranking, als twaalde terwijl de eerste achttien mogen meedoen. We hebben drie wedstrijden kunnen afleggen voor corona, waar ik een 5e en 7e plaats haalde en sterke tegenstanders klopte, zoals de vice-wereldkampioen. Ik was goed op dreef”,  opent de student lichamelijke opvoeding en bewegingswetenschappen aan de VUB. Hij heeft nog twee jaar studeren voor de boeg.

“De coronaperiode verliep op zich goed, we konden blijven doortrainen met heel wat restricties zoals geen contact en sociaal distancing. Hierdoor was echt judo geen mogelijkheid en waren we aangewezen op enkel fysieke trainingen, met de nadruk op kracht, conditie, training met poppen, …. Gelukkig konden we dankzij Adeps en de Federation Francophone Belge de Judo, die de toestemming gaven en hun accommodaties voor ons beschikbaar stelden, dit vlot doen. De trainers Frederic Georgery en Cedric Taymans waren heel creatief in de opbouw en inhoud van de trainingen om toch vorderingen te blijven maken. We hadden opeens veel tijd om andere dingen te doen zoals uitgebreide video-analyses, visualisatie met de sportpsycholoog, … en nog heel wat andere dingen”, vertelt de prille twintiger. “Dit alles wel met de Olympische Spelen, die een jaar verlaat werden naar juli 2021, in het achterhoofd. Dat was, is en blijft het doel en verlaat nooit mijn gedachten, zeker ook omdat Tokio in mijn favoriete land, Japan ligt. Ik ben sowieso een heel sportief persoon in het algemeen en sport heel graag dus dat motiveren in die coronaperiode was geen probleem. Sinds juli kunnen we weer aan echt judo doen en daar ben ik heel blij om. Op dit moment bouwen we op naar het Europees kampioenschap op korte termijn en op langere termijn naar de Olympische Spelen in Tokio en dan op nog veel langere termijn naar de Spelen van Parijs in 2024.”

Foto: International Judo Federation

Twee jaar geleden sloot hij aan bij de Waalse federatie. “Dat was voor mij de beste beslissing die ik had kunnen maken op dat moment. Ik ben als judoka enorm gegroeid in de laatste twee jaar en als persoon nog meer denk ik. Ik voelde me hier vanaf het begin enorm goed ondersteund, de hele omkadering en het systeem zijn zoals ik het hoopte. Ik kan dan ook de Waalse judofederatie en specifiek Georgery en Taymans, maar ook alle andere trainers en staff natuurlijk niet genoeg bedanken. Zonder hen stond ik niet waar ik nu sta. Hopelijk gaan we nog heel wat verder”, aldus de meervoudige provinciale, Vlaamse en nationale kampioen bij de jeugd. “Fysiek staat alles echt op punt, vooral op vlak van kracht heb ik heel veel vorderingen geboekt. Mijn voeding is een enorm belangrijk aspect in de judo wegens de gewichtsklassen, dat is ook gedetailleerd en perfect ingesteld. Op mentaal vlak blijft het een continu werk, we zijn met iets nieuws begonnen maar dat duurt een tijdje voordat we daar het resultaat van zullen zien. Alles wat we gezien hebben in de video-analyses, besproken en neergeschreven hebben, dat moet nu toegepast worden. Dit om uiteindelijk geen zwakke punten meer te hebben.”

Verstraeten nam voorbije zomer deel aan stageweken in zijn judoclub, maar hoopt om in september en in oktober toch ergens naartoe te kunnen om nog te kunnen vechten met andere tegenstanders. Uiteraard heerst daaromtrent door de coronasituatie de onzekerheid.

“We zullen zien, de trainers zijn nog alle opties aan het bekijken. Ik hoop alleszins nog een lange carrière in mijn mars te hebben met vele goede resultaten. Daar werk ik alleszins heel hard voor”, besluit de jongeman die uitkomt in de gewichtscategorie tot zestig kilogram.

Zijn jongere broer Lars Verstraeten (20) verzamelde bij de jeugd ook enkele titels, maar stopte met de judosport nadat hij op een jaar tijd maar liefst drie keer zijn neus brak.

Jongere zus Jente (19) pakte uit met vele titels en toernooiwinsten tussen de grote namen. De voorbije jaren kende ze flink wat blessurelast. Eerst raakte ze zwaar geblesseerd aan haar rechterkruisband rechts, aan het begin van dit jaar was dat het geval voor haar kruisband aan de linkerzijde. Ze is momenteel terug aan het komen, staat op de mat en kan bijna aan alle oefeningen deel nemen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *