Jokke Verhard scoorde in zijn galamatch tegen Anderlecht

Al meer dan een halve eeuw is Jozef “Jokke” Verhard (67) uit Keerbergen van nabij betrokken bij de voetbalsport. Hij landde in 1973 bij KSV Schriek en het werd een succesverhaal. Hij steeg met hen van derde provinciale tot vierde klasse, waar de kloeke voetballer vijftien seizoenen als kapitein fungeerde. Ter ere van zijn vijfhonderdste competitiematch voor Schriek mocht hij een vriendschappelijk duel op en tegen RSC Anderlecht spelen. Nu is hij nog actief als T2 van vierdeprovincialer SK Plenke Werchter.

Als aanvaller bij KFC Baal.

Jokke genoot een deel van zijn jeugdopleiding van KFC Baal. Hij mocht testen bij SK Lierse maar Jokke mocht niet vertrekken van de voorzitter. Finaal trok hij naar Schriek. Hoewel hij geschoold was als aanvaller evolueerde hij naar de linksback. “In die hele periode bij Schriek was ik nooit geblesseerd, dat was mijn geluk. Ik scoorde ook relatief veel, daar zat mijn opleiding als voorspeler wel voor iets tussen. In mijn slotseizoen was ik er op Nieuwjaar topscorer met twaalf goals, op mijn 38^ste, meestal door vrije trappen of strafschoppen. Ik heb daar een heel goede en mooie periode beleefd met al die promoties en feesten.”

Gescoord tegen RSC Anderlecht.

Nadat ik mijn vijfhonderdste competitiematch had gespeeld tegen Westerlo, kreeg ik een galawedstrijd aangeboden. Ik mocht kiezen tegen wie die werd gespeeld. Ik koos voor mijn favoriete ploeg Anderlecht. We mochten ginds op het B-veld aantreden. Aad De Mos trainde de ploeg toen met T2 wijlen Jean Dockx. Daar waren spelers bij zoals Czerniatynski, keeper Peter Maes en de Nederlanders Van Loen en Van Tichelen. Dat duel werd geregeld door Jean Dockx. Zijn zoon Stef speelde bij ons in de ploeg, zo kwam het in kannen en kruiken. Uiteraard waren zij beter op die koude winterdag, maar bij 4-1 kregen we een vrije trap. Ik vroeg aan enkele van hun spelers of ik niet mocht koppen. Gezien ik bijna de kleinste van de bende was, zagen ze daar geen gevaar in. Die vrije trap kwam er en ik kopte hem in de winkelhaak. Ik ging door het dak, De Mos en Dockx konden allesbehalve met die 4-2 lachen en gaven hun spelers nogal onder hun voeten. Onze andere goal werd door Ivan Nys gemaakt”, herinnert hij het zich glimlachend. In die periode liep “de Jokke” nog rond met een blonde krullenbol. Een foto van die periode durft hij op de meest onverwachte momenten tevoorschijn toveren.

Na die galamatch ging hij nog vier jaar door als speler bij Schriek. Als trainer ging hij tussen 1997 en 2002 aan de slag bij Tremelo. Hij begon als scholierentrainer en werd gaandeweg T2 en T1 in eerste provinciale. Daarna volgden nog een jaartje Schriek en een seizoen KFC Werchter. Daarna nam hij een stevige termijn als T1 op zich bij Lozenhoek Keerbergen tussen 2004 en 2009.

“Daar had ik een leuke tijd. Gezien ik als bouwvakker aan den brode kwam, kon ik meehelpen op de nieuwe locatie voor het veld aan de Lupinenweg mee vorm te geven. Ik hielp mee met het toenmalige bestuur om de dug-outs te metsen en ook een deel van het beton buiten de kantine nam ik voor mijn rekening. Ik ben daar gestopt omdat mijn vader was overleden”, wist Verhard die tussen 2012 en 2016 actief was als T1 voor SK Plenke Werchter. Hij stopte er toen zijn lieftallige echtgenote Marina onverwacht overleed. “Ik deed nog het seizoen uit en had dan wat tijd voor mezelf nodig. Na een tijdje begon het te kriebelen en kreeg ik de provinciale reserven van Schriek onder mijn hoede. Ondertussen ga ik mijn tweede jaar in als T2 van Plenke Werchter en trainer van hun reserven.”

De voormalige verdediger zag veel veranderen.

“Ik merk dat er minder plezier zit in de sport. Vroeger waren er grote vriendengroepen en bleef men al eens hangen. Nu zit iedereen met zijn sociale media bezig en zijn ze na de match snel naar huis. Ook de manier van spelen veranderde omdat de materialen lichter en minder ruw werden. De ballen van vroeger waren zwaar tegenover die van nu, ook de voetbalschoenen en scheenlappen werden comfortabeler.”

Verhard kan bekeken worden als de Johan Boskamp van de provinciale reeksen.

Hij neemt nooit een blad voor de mond en neemt het steeds op voor zijn spelersgroep. Als je hem wat te hard plaagt, kan de bulldog met peperkoeken hart je wel eens stoer bij de schouder nemen of je even achterna zitten. Hij is ook een fervent veldritfan. Verhard supportert vooral voor de drie gebroeders Sweeck. Op de wegkoersen gaat zijn steun uit naar Tremeloos talent Lennie Verhaegen, de kleinzoon van zijn goede vriend Roger. Hij speelt uitzonderlijk voetbal bij de veteranen van KFC Baal op speciale gelegenheden. Onlangs ging Verhard nog een oefenmatch bekijken tussen zijn twee oude liefdes, NV Keerbergen en KSV Schriek. Hij was oprecht blij dat hij alles in zich kon opnemen, nostalgisch lurkend aan zijn sigaret met de blik gericht naar zijn dug-out.

Jos Verhard heeft een dochter, Elke, hij is daarenboven fiere opa van Zyon.