André Havet heeft nog één grote wens: zijn HO Bierbeek nog zien promoveren
André Havet uit Leuven wordt over enkele dagen 83 jaar en is fier dat hij al ruim zeventig jaar in het voetbal zit. Het epicentrum van zijn activiteiten waren het Bierbeekse, hij stapte als speler op zijn zestiende in het bestuur van het toenmalige White Star Opvelp. Daarna zetelde hij veertig jaar in het bestuur van HO Bierbeek, hij was tussendoor twee jaar délégué bij de jeugd van Olympia Wijgmaal omdat zijn zoon Havet er in de eerste ploeg speelde.
Momenteel is hij jeugdverantwoordelijke van het B-team van Bierbeek, hij krijgt enorm veel vriendschap van zijn jonge spelers terug.
Na het wegvallen van FC Velpia Opvelp werd in 1947 een nieuwe club uit de grond gestampt, White Star Opvelp. Ze begonnen in 1949 in competitie bij de KBVB in derde gewestelijke. “Ik begon er op mijn twaalfde te voetballen en mee te gaan. Toen ik in die periode van school kwam, dan gingen we er onmiddellijk voetballen. Ik kwam op het veld het beste tot mijn recht als wat ze tegenwoordig een verdedigende middenvelder zouden noemen. Ik was gemotiveerd en stapte als zestienjarige ook in het bestuur. De voetbalsport is enorm veranderd. We trainden toen niet en trokken zondag onze schoenen aan voor de wedstrijd in Opvelp. Er was toen ook nog helemaal geen sprake van verlichting, tegenwoordig wel, dat is allemaal veel professioneler. Vroeger was het veel leuker omdat het kameraadschap veel groter was en meer verspreid. Nu vind ik dat gelukkig nog terug in de tweede ploeg van Bierbeek”
Jammer genoeg verdween de ploeg rond het midden van de jaren zestig. Iets daarna trok André naar HO Bierbeek om er om en bij de veertig jaar in het bestuur te zetelen.
“Ik was er ook lang afgevaardigde bij de jeugd en ook een periode hulpafgevaardigde bij het eerste team. Omdat mijn zoon Michel twaalf jaar in de eerste ploeg van Olympia Wijgmaal speelde, was ik er ook enkele jaren délégué bij een jeugdploeg. Nu ben ik al even materiaalverantwoordelijke bij de B-ploeg van Bierbeek. Ik ben groot geworden in het voetbal en voel me er nog altijd heel goed bij. Zo lang ik het nog kan, blijf ik dit verdoen doen. Ik zit al zeventig jaar in het voetbal, voetbal is mijn leven”, wist Havet die er op 25 september 83 zal worden.
Ondanks het gegeven dat hij geen jong veulen meer is, dartelt hij soms nog speels mee met de jeugd van Bierbeek. Ze gaven hem er zelfs de bijnaam “Nonkel”.
“Van die jonge kerels krijg ik enorm veel vriendschap terug. Ik ben ondertussen al “Nonkel” van vele jonge spelers en geniet van hun fratsen. Ik beleef ook veel plezier aan de wekelijkse trainingen op donderdagavond. Daarna kan ik een praatje maken met trainer van de eerste ploeg, Mario Cassimon en ook onder andere délégué Ludo Ceuppens, dat is mijn beste kameraad. We zijn er vele uurtjes zoet en ik zie hem ook niet snel naar huis gaan hoor”, knipoogt Havet. “Ik heb nog één grote wens en dat ik om mijn Hoger-Op Bierbeek nog eens te zien promoveren naar derde amateur. Dat is mijn grote droom.”
