Waarom KHC Leuven niet op een herhaling van twee jaar geleden afstevent. Loes Palfliet en Roel Soetens leggen uit.
De meiden van KHC Leuven komen uit tweede divisie en vechten dit seizoen onderaan een bittere strijd om het behoud met medepromovendi Orée en Wellington uit. Exact twee jaargangen geleden bevonden de vrouwen zich in een soortgelijk scenario, dat liep toen op een sisser af. Speelster Loes Palfliet uit Boutersem en voorzitter Roel Soetens zien vooral vele verschillen met toen.
De zussen Loes (18) en Mien (17) Palfliet uit Boutersem begonnen te hockey bij Hockey in Hoegaarden. Ze maken al drie jaar de dienst uit aan Heverleese Hertogstraat.
“Tegenover twee jaar geleden spelen we dit jaar grotendeels met eigen jeugd, daardoor ligt de gemiddelde leeftijd ook veel lager. We komen efficiëntie te kort in de vijandige cirkel, we missen ervaring daar en ook een echte goalgetter. Kapitein Vanhee is heel goed in het aanleveren van assists. Ze is een goede kapitein en kan alles goed samen houden. Het is niet abnormaal dat de rest van ons jonge team nog niet kan afwerken, dat zie ik in de toekomst in orde komen. We verliezen zeer vaak nipt, dat komt deels door de goede reddingen van doelvrouw Marie Gelders”, wist Loes. Gelders won vorig seizoen met de U16 zowel indoor als outdoor de Belgische titel. “We sluiten komende zondag de heenronde af op en tegen Antwerp. Daar vallen zeker punten te winnen, scherper zijn voor doel is de boodschap.”
Daarna mag Loes even van de sfeer proeven en ervaring opdoen bij de nationale ploeg.
“Ik ben begin dit jaar mogen meetrainen met de Red Panthers en volgende week vertrek ik naar Turkije, Belek. Dat is een Olympische stage. Ik denk dat ik door mijn sterke punten zoals snelheid, één op één-duels en een goede mentaliteit mocht aansluiten bij de selectie, ik probeer mezelf steeds te verbeteren.”
Ook voorzitter Soetens ziet de toekomst rooskleurig in.
“Ik heb alle vertrouwen in een goede afloop van ons avontuur in eredivisie”, stak voorzitter Soetens van wal. “We blijven er simpelweg in. Onze voor het merendeel jonge speelsters, waarvan het merendeel uit eigen jeugd, zijn dit seizoen volop aan het groeien. Vaak zijn ze de evenknie van hun tegenstanders, maar het scoren, daar knelt het schoentje. De toppers van Braxgata kwamen hier ook maar met amper 0-1 winnen. De meiden zijn te bescheiden qua scorend vermogen, als ze in het doelgebied van de tegenstander komen duikt er opeens een vorm van respect op waardoor ze het niet afmaken. Alles is nog mogelijk en zeker in het tweede seizoensgedeelte, daarin moeten we meer de weg naar doel vinden.”
